Sinds ik in 2014 het door haar ingerichte loft in het Vitrahaus binnenliep was ik verkocht en ben ik fan van Ilse Crawford. Wat zeg ik, ik ben idolaat!
Zij begrijpt het! Wat een huis een thuis maakt, dat een huis comfortabel moet zijn voor al je zintuigen. Dat een huis je moet omringen met aangename ervaringen; visueel en tactiel aantrekkelijk moet zijn, lekker moet ruiken en waar de geluiden prettig zijn. Waar je jezelf kan zijn en tot rust kan komen. Dat bij voorkeur natuurlijke, "echte" materialen dat comfort kunnen bieden. Dat de mens het uitgangspunt is. De raakvlakken met mindfulness. Het "waarom" achter een interieur. Ilse’s filosofie klopt gewoon!
“We spend 87 per cent of our lives inside buildings, how they are designed really affects how we feel, how we behave. Design is not just a visual thing, it’s a thought process, a skill. Ultimately design is a tool to enhance our humanity. It’s a frame for life.”
Inmiddels heb ik, 2-hoog-achter in Gendt, in een winters Beekbergen en nu op een stukje gras voor de caravan waar we bivakkeren, al haar boeken gelezen. Wat zeg ik, verslonden!
Ook de aflevering van “Abstract” over haar op Netflix heb ik inmiddels verschillende keren gezien.
En nogmaals: zij snapt het! Het gaat niet om de juiste trendy meubeltjes. Het gaat om welbevinden. Het gaat om:“A frame for life”, “A sensual home” en “Home is where the heart is”.
De verbouwing van Priesterink begint al op te schieten. Ik kan niet wachten tot ik het huis kan inrichten en er, met alles wat ik inmiddels van mijn goeroe heb geleerd, een comfortabel thuis van mag maken.